Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid de Platone aut de Democrito loquar? In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.

Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis
ea tenebas?

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates
repellant.

Avaritiamne minuis?

Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Quis Aristidem non mortuum diligit?

Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
Inde igitur, inquit, ordiendum est.
Gerendus est mos, modo recte sentiat.
Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem.
Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.
Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Bork: Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.
In schola desinis.: Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
Proclivi currit oratio.: Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.
Ille incendat?: Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;
Quid enim?: Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
Haec dicuntur inconstantissime.: Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?

Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere; Duo Reges: constructio interrete. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.

Primum non saepe, deinde quae est ista relaxatio, cum et praeteriti doloris memoria recens est et futuri atque inpendentis torquet timor?

Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.
Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.
Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.