Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed fortuna fortis; Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Duo Reges: constructio interrete. Dici enim nihil potest verius. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.

Facete M.: Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
At certe gravius.: Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?
Qui convenit?: Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Epicurus autem cum in prima commendatione voluptatem
dixisset, si eam, quam Aristippus, idem tenere debuit
ultimum bonorum, quod ille;

In motu et in statu corporis nihil inest, quod
animadvertendum esse ipsa natura iudicet?

Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Beatus sibi videtur esse moriens. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quid iudicant sensus? Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;

Et tamen puto concedi nobis oportere ut Graeco verbo utamur, si quando minus occurret Latinum, ne hoc ephippiis et acratophoris potius quam proegmenis et apoproegmenis concedatur;

Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.
Quid ergo?
Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?
Si longus, levis dictata sunt.
Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem beate vivendi, a se principia rei gerendae peti;

Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.

Verum hoc idem saepe faciamus. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Eaedem res maneant alio modo.

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
De quibus cupio scire quid sentias.
Atque hoc dabitis, ut opinor, si modo sit aliquid esse beatum, id oportere totum poni in potestate sapientis.