Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo.

Quid vero? Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet. Duo Reges: constructio interrete. Quare ad ea primum, si videtur; Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.

Quid autem est amare, e quo nomen ductum amicitiae est, nisi velle bonis aliquem affici quam maximis, etiamsi ad se ex iis nihil redundet?

Modo enim fuit Carneadis, quem videre videor-est, enim nota
imago -, a sedeque ipsa tanta ingenii, magnitudine orbata
desiderari illam vocem puto.

Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus
etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem
abeunt, qui venerant.

1. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
2. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.
3. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.
4. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
5. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.
6. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

• Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.
• Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
• Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
• Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
• Ego vero isti, inquam, permitto.

Non igitur bene.

Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Restatis igitur vos;

Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Praeteritis, inquit, gaudeo.

Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus?

Recte dicis;

Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?

Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Illud non continuo, ut aeque incontentae. Itaque et vivere vitem et mori dicimus arboremque et novellan et vetulam et vigere et senescere. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.