Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Dici enim nihil potest verius. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Duo Reges: constructio interrete. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Bonum valitudo: miser morbus.

Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?
Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.
Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.
Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.
Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?

Quae si a vobis talia dicerentur, qualibus Caius Marius uti
poterat, ut expulsus, egens, in palude demersus tropaeorum
recordatione levaret dolorem suum, audirem et plane
probarem.

Sed in ceteris artibus cum dicitur artificiose, posterum
quodam modo et consequens putandum est, quod illi
§pigennhmatikÒn appellant;

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Eam stabilem appellas. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Cur deinde Metrodori liberos commendas? Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Bork

Nunc de hominis summo bono quaeritur;
Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;
Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.

Quid adiuvas?: Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
Bork: Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Bork: Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

Corporis igitur nostri partes totaque figura et forma et statura quam apta ad naturam sit, apparet, neque est dubium, quin frons, oculi, aures et reliquae partes quales propriae sint hominis intellegatur.