Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verum hoc idem saepe faciamus. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Itaque contra est, ac dicitis;

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Sint ista Graecorum; Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Praeclarae mortes sunt imperatoriae;

Bork

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Efficiens dici potest.

Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.

Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;

Non potes, nisi retexueris illa.

• Cur deinde Metrodori liberos commendas?
• Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?
• Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.
• Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.

Unum, cum in voluptate sumus, alterum, cum in dolore, tertium hoc, in quo nunc equidem sum, credo item vos, nec in dolore nec in voluptate;

1. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
2. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
3. Id mihi magnum videtur.
4. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.
5. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.
6. Ut aliquid scire se gaudeant?

Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.

Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Hos contra singulos dici est melius. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Disserendi artem nullam habuit. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?