Id est enim, de quo quaerimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed nimis multa. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Duo Reges: constructio interrete. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Quonam, inquit, modo? Erit enim mecum, si tecum erit.

Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.
Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.
Quid est igitur, inquit, quod requiras?
Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur.

Bork: Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
In schola desinis.: In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
Qui convenit?: Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
Tenent mordicus.: Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Scaevolam M.: Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
Sed fortuna fortis;: Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;
Memini vero, inquam;: Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;

Si enim idem dicit, quod Hieronymus, qui censet summum bonum
esse sine ulla molestia vivere, cur mavult dicere voluptatem
quam vacuitatem doloris, ut ille facit, qui quid dicat
intellegit?

Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad
vesperum.

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.

Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Nihil ad rem! Ne sit sane; Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero.